សិទ្ធិជនរងគ្រោះ

យើងធ្វើការជាមួយរដ្ឋសមាជិកអាស៊ាន ដើម្បីធានាការអនុវត្តការប្តេជ្ញាចិត្ត ACTIP ជាពិសេសទាក់ទងនឹងសិទ្ធិជនរងគ្រោះ។

អនុសញ្ញាអាស៊ានប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្ស ជាពិសេសស្ត្រី និងកុមារ (ACTIP) តំណាងឱ្យសេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមនៃការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់តំបន់ចំពោះក្រុមងាយរងគ្រោះនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។

ការលើកកម្ពស់វិធីសាស្រ្តផ្តោតលើជនរងគ្រោះ

យើងធ្វើការជាមួយរដ្ឋសមាជិកអាស៊ាន ដើម្បីជួយសម្រួលដល់កិច្ចសន្ទនា និងការអនុវត្តល្អលើវិធីសាស្រ្តផ្តោតលើជនរងគ្រោះសម្រាប់ព្រះរាជអាជ្ញា ចៅក្រម ប៉ូលីស និងអង្គការជួរមុខ។

ដើម្បីអានអំពីការបណ្តុះបណ្តាលវិធីសាស្រ្តផ្តោតលើជនរងគ្រោះនៅប្រទេសវៀតណាម សូមចុចទីនេះ ។

សូចនាករតុលាការដែលងាយរងគ្រោះ

ដើម្បីកែលម្អវិធីព្យាបាលជនរងគ្រោះក្នុងដំណើរការយុត្តិធម៌ យើងបានបង្កើតសូចនាករសំខាន់ៗចំនួនប្រាំបី រួមជាមួយនឹងប្រទេសអាស៊ានគោលដៅ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តដល់ការអនុវត្តដែលផ្តោតលើជនរងគ្រោះនៅក្នុងតុលាការ។ សូចនាករនេះបម្រើជាក្របខណ្ឌ និងជាចំណុចយោងដើម្បីជួយដល់វិស័យយុត្តិធម៌ផ្លូវការ ជាពិសេសតុលាការ ដើម្បីការពារសិទ្ធិរបស់ជនដែលត្រូវបានជួញដូរ។

សូចនាករទិន្នន័យសំខាន់ៗចំនួនបួនក៏ត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់តំបន់ផងដែរ ដែលជាឧបករណ៍មួយដើម្បីបើកការប្រមូល និងការបោះពុម្ពផ្សាយព័ត៌មាន ដែលអាចគាំទ្រជនរងគ្រោះដោយការជួញដូរក្នុងការសម្រេចចិត្តប្រកបដោយការយល់ដឹងអំពីការចូលរួមក្នុងដំណើរការផ្លូវច្បាប់។

គំនូរជីវចលនេះក៏មានជា ភាសាអង់គ្លេស Bahasa Indonesia ,  ខ្មែរ ,  ឡាវ  ថៃ និង  វៀតណាម ។

ទាញយក សៀវភៅណែនាំរបស់តុលាការងាយរងគ្រោះ ។

តើ​ការ​ឃុំ​ខ្លួន​ជន​រង​គ្រោះ​ក្លាយ​ជា​ការ​រំលោភ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​នៅ​ពេល​ណា?

ទូទាំង​តំបន់​អាស៊ាន ជនរងគ្រោះ​នៃ​ការ​ជួញ​ដូរ​ច្រើន​តែ​រក​ឃើញ​ខ្លួន​ឯង​ក្នុង​ទម្រង់​ខ្លះ​នៃ​ការ​ឃុំ​ខ្លួន។

នៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន ជនរងគ្រោះដែលបានកំណត់អត្តសញ្ញាណត្រូវបានដាក់នៅក្នុងជម្រកដែលពួកគេមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យចាកចេញ ឬត្រូវបានផ្តល់សិទ្ធិតិចតួចបំផុតចំពោះសេរីភាពនៃការធ្វើចលនា។

យើង​បាន​ធ្វើ​ការ​សិក្សា​អំពី​ការ​អនុវត្ត​ជម្រក​សម្រាប់​ជន​រង​គ្រោះ​ដោយ​ការ​ជួញ​ដូរ​ក្នុង​តំបន់​អាស៊ាន។ ការសិក្សាផ្តោតសំខាន់លើសេរីភាពនៃការធ្វើចលនាសម្រាប់អ្នកដែលត្រូវបានជួញដូរ។

ដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែមអំពីការសិក្សា សូមចុចទីនេះ ។

វិមាត្រនៃសិទ្ធិជនរងគ្រោះក្នុងបរិបទអាស៊ាន

ACTIP ផ្តល់កាតព្វកិច្ចច្បាស់លាស់សម្រាប់រដ្ឋសមាជិកអាស៊ាន ដើម្បីការពារសិទ្ធិជនរងគ្រោះពីការជួញដូរ។ ជាឧទាហរណ៍ វាផ្ដល់ឱ្យអត្តសញ្ញាណជនរងគ្រោះនៅក្នុងប្រទេសមួយដើម្បីទទួលស្គាល់ដោយស្វ័យប្រវត្តិនៅក្នុងប្រទេសមួយផ្សេងទៀត។ វាក៏ផ្តល់ផងដែរសម្រាប់ជនរងគ្រោះដែលត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណដើម្បីឱ្យមានលទ្ធភាពទទួលបានជំនួយ និងបញ្ជាក់ថាជនរងគ្រោះមិនគួរត្រូវបានឃុំឃាំងដោយមិនសមហេតុផលមុនពេល កំឡុងពេល ឬក្រោយដំណើរការផ្លូវច្បាប់ ឬរដ្ឋបាល។

វាក្យសព្ទ – ‘ជនរងគ្រោះ’ និង ‘អ្នករស់រានមានជីវិត’

អាស៊ាន-ACT តែងតែប្រើពាក្យ ‘ជនរងគ្រោះ’ មិនមែន ‘អ្នករស់រានមានជីវិត’ ដើម្បីសំដៅលើមនុស្សដែលត្រូវបានជួញដូរ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ពាក្យទាំងពីរនេះមានសុពលភាព និងមានអត្ថន័យខុសៗគ្នា នៅពេលប្រើក្នុងបរិបទនៃច្បាប់ និងយុត្តិធម៌ ការតស៊ូមតិ និងការផ្តល់សេវា។

ពាក្យ ‘ជនរងគ្រោះ’ មានផលវិបាកផ្នែកច្បាប់នៅក្នុងដំណើរការយុត្តិធម៌ព្រហ្មទណ្ឌ។ វាសំដៅទៅលើបុគ្គលដែលបានទទួលគ្រោះថ្នាក់ដោយសារការប្រព្រឹត្តឧក្រិដ្ឋកម្ម។ ច្បាប់ដែលផ្តល់សិទ្ធិពិសេសដល់បុគ្គល និងជំហរផ្លូវច្បាប់ក្នុងប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌ព្រហ្មទណ្ឌ ប្រើពាក្យថា “ជនរងគ្រោះ”។ ភ្នាក់ងារអនុវត្តច្បាប់ដូចជាប៉ូលីសក៏ប្រើពាក្យ ‘ជនរងគ្រោះ’ នៅពេលនិយាយអំពីឧក្រិដ្ឋកម្ម។

‘អ្នករស់រានមានជីវិត’ គឺជាពាក្យដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយដោយអ្នកផ្តល់សេវា និងក្រុមតស៊ូមតិ។ វាទទួលស្គាល់ភាពរឹងមាំ និងភាពក្លាហានដែលមនុស្សបង្ហាញក្នុងការយកឈ្នះលើជនរងគ្រោះ។